II. Abdulhamit, Sultan Abdulmecid’in oğlu olup henüz 10 yaşındayken annesi Tirimüjgan sultan vefat etmiştir. Annesi vefat edince, Abdülmecid’in diğer hanımı Piristü kadın Abdulhamid’e bakmaya başladı. O’da Abdulhamid’e çok iyi bakarak anasının yokluğunu az da olsa dindirdi. Abdülhamid’in Babası da vefat edince, onun yerine amcası Abdulaziz tahta geçti ve Abdulhamid’in eğitimlerini tuttuğu özel hocalarla yetiştiriyordu. Abdulhamid 113 islam halifesi ve Osmanlı imparatorluğunun 34. Padişahı oldu. Abdulhamid tahta çok zor ve meşakétli bir dönemde geldi. Her türlü dış ve iç tehditler mevcuttu. Abdülhamid kendi zekası ile üstesinden gelmeyi bilirdi. Kızı Ayşe’e göre Abdulhamid’in 13 eşi vardı. Eşlerinin isimleri
Nazikéda Başkadınefendi
Safi-naz nur- Kadınefendi
Bedri felek Kadınefendi
Bidar Kadınefendi
Dil pesend Kadınefendi
Mezide mestan Kadınefendi
Emsali Nur Kadınefendi
Müşfika Kadınefendi
Sezkar Hanımefendi
Peyveste Hanımefendi
Fatma Pesent Hanımefendi
Behice Hanımefendi
Saliha Naciye Hanımefendi
Dürdane Hanımefendi
Calibos Hanımefendi
Nazlı Yar Hanımefendi
VEFATI
II. Abdulhamid bir süre yani 3 yıl ev hapsinde tutuldu, daha sonra İstabul’daki Beyler Beyi sarayına getirildi ve o büyük hükümdar 10 şubat 1918’de hakkın rahmetine kavuştu. O, başa geldiğinde devlet çöküşteydi ve aklıyla üstesinden geldi. Dört bir yandan çeşitli devletler imparatorluğu yıkmak için ellerindeki tüm imkanları kullandılar. Demir yolu yaptı, dış borçların büyük bir bölümünü kapattı ve ithalat ve ihracatlarda birçok alanda ticareti genişletti. O, zorun adamıydı. Allah rahmet etsin.